Recenzje – Beletrystyka

LITERATURA BELETRYSTYCZNA

AUDIOBOOKI / CD

„Uczciwa oszustka” Tove Jansson
Warszawa: „Nasza Księgarnia”, 2013

Katri mieszka ze swoim nastoletnim bratem, Matsem i bezimiennym psem. Wydaje się samowystarczalna, ma swój mały światek, w którym liczby i książki grają główną rolę. Brat jest gdzieś obok, ale rodzeństwo prawie ze sobą nie rozmawia. Czytają. Spotykają się przy śniadaniu. Mats pasjonuje się żeglugą i pomaga przy budowaniu łodzi, jest jednak uważany za wsiowego głupka. Ludzie boją się Katri i dlatego jej nie lubią – dzieci nazywają ją czarownicą, a dorośli przychodzą do niej tylko po poradę finansową – na cyfrach kobieta zna się świetnie.

Niedaleko mieszka jej przeciwieństwo – Anna Aemelin. No dobrze, łączy je jedno – obie mają swój świat zamknięty na małym obszarze zamieszkanych przez nie domów. Anna utrzymuje się z rysowania ilustracji do bajek dla dzieci. Ukochała sobie leśne poszycie, które z drobiazgową skrupulatnością potrafi odwzorować na papierze – strukturę mchu, grudki ziemi, opadłe igły. Obok, niestety, musi zawsze dorysować króliczka z futerkiem w kwiatki – to o tych puchatych stworzonkach opowiadają książki.

Katri jest osobą bardzo zamkniętą i tajemniczą, przez co niesłychanie trudno ją zrozumieć. Potrafię rozgryźć charakter Anny, ale Katri jest dla mnie niespodzianką. I chyba dlatego nie potrafiłam oderwać się od tej książki. Co dzieje się, gdy rodzeństwo wprowadza się do domu rysowniczki? Przekonajcie się sami. Ja czułam prawie fizycznie, jak ciepło Anny wygasa. Serdeczna kobieta, która nie umiała powiedzieć „nie” jest manipulowana przez Katri, jej charakter zostaje dosłownie „odwrócony na lewą stronę”. Kobieta nie czuje się już bezpiecznie, rodzeństwo, nie wiedzieć kiedy, zaczyna ją uwierać, przeszkadza. Annie rwą się przyjaźnie, a nawet zwykłe miasteczkowe znajomości. Jest skazana na Katri i Matsa i nie potrafi się od nich uwolnić jak owad zaplątany w sieć pająka.

Śnieg i lód to drugoplanowi bohaterowie tej opowieści. Katri kojarzy mi się z Królową Lodu, a może, idąc dalej w skojarzenia, taką ludzką wersją Buki (wszak mamy do czynienia z autorką Muminków) – gdzie przejdzie, gasną wszystkie ciepłe uczucia w sercach. Jako że to ta Tove Jansson, nie wiedząc, czy trop nie jest fałszywy i nie ginie w śniegu, zastanawiałam się ile z Tove jest w Annie, rysowniczce leśnego runa i małych króliczków z futerkiem w kwiaty. Wielkim tematem tej książki jest też samotność i to ta najgorsza – gdy ktoś jest obok, ale człowiek czuje się zupełnie obcy, osobny. Katri, Anna i Mats żyli obok siebie i choć dzieliły ich tylko ściany pokoju, tak naprawdę byli od siebie daleko, między nimi była kilkunastometrowa tafla lodu…

Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.113.6-3

„Dynastia Tudorów: Król, królowa i królewska faworyta”
Anne Gracie
„Dynastia Tudorów: Królowa traci głowę”
Elisabeth Massie
Warszawa: Harlequin Polska, cop. 2013.

Anglią włada młody Henryk VIII. W kraju szerzą się zamieszki na tle religijnym, a na scenie politycznej bezustannie zmieniają się sojusze. Mimo to król całą swoją uwagę skupia na rozwodzie z Katarzyną Aragońską.
Sprawa ta nie cierpi zwłoki, ponieważ Henryk nade wszystko pragnie mieć syna, a w jego życiu pojawiła się właśnie piękna Anna Boleyn – kobieta, w której rękach może leżeć przyszłość dynastii. Polityczne intrygi, które zawładnęły dworem i narastający konflikt z Kościołem mogą zachwiać tronem. Ale głodny władzy i miłosnych uniesień monarcha rządzi tak, jak żyje – z żywiołowością, pasją i zapamiętaniem.
Ciągnący się spór z papieżem w sprawie unieważnienia małżeństwa z Katarzyną Aragońską sprawia, że Henryk VIII coraz bardziej skłania się ku Reformacji. Ustanowienie nowego arcybiskupa jest krokiem, który doprowadzi do zawarcia dawno wyczekiwanego ślubu z Anną Boleyn. Mijają miesiące, a Henryk wciąż czeka na narodziny syna, powoli tracąc cierpliwość. Anna wie, że nie pozostało jej wiele czasu…
„Dynastia Tudorów” to fascynująca seria książek opartych na scenariuszu superprodukcji „The Tudors”, nadawanej w wielu krajach i kilkukrotnie nagrodzonej Złotymi Globami oraz nagrodą Emmy, telewizyjnym odpowiednikiem Oscarów.
Opowiadają o ambicji i bezwzględnej walce o władzę Henryka VIII, króla jednego z najpotężniejszych państw ówczesnej Europy, o jego kobietach i miłości, która na zawsze zmieniła bieg historii. Pokazują przemianę Henryka z charyzmatycznego, choć nieprzewidywalnego monarchy, w krwawego tyrana, który nie cofnie się przed niczym, by utrzymać władzę.
Książki dostępne w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.111 (94)-3.

„Morfina”
Szczepan Twardoch
Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2013.

Konstanty Willemann, warszawiak, lecz syn niemieckiego arystokraty i spolszczonej Ślązaczki, niewiele robi sobie z patriotycznych haseł i tradycji uświęconej krwią bohaterskich żołnierzy. Jest cynikiem, łajdakiem i bon-vivantem. Niewiernym mężem i złym ojcem.
Konstanty niechętnie bierze udział w kampanii wrześniowej, a po jej klęsce również wbrew sobie zostaje członkiem tajnej organizacji. Nie chce być Polakiem, nie chce być Niemcem. Pragnie jedynie zdobyć kolejną buteleczkę morfiny i żyć swoim dawnym życiem bywalca i kobieciarza. „Jestem Konstanty Willemann. Lubię kobiety, lubię tańczyć i nie lubię koni, wolę samochody, lubię szkockie tweedy i letnie garnitury z cienkiego tropiku, lubię rajdy samochodowe i obrotowy parkiet w Adrii (…), nie lubię wojska ani mundurów" - tę frazę, w mniej lub bardziej zmodyfikowanej wersji, główny bohater powtarza kilkanaście razy. To swego rodzaju mantra, która ma być odpowiedzią na uporczywie i nieznośnie powracające pytanie „kim jesteś?”. Ma sprawić, że życie, zawieszone w dziwnym i wiecznym „pomiędzy”, przybierze jakąkolwiek formę. Mimo, że Konstanty jest w gruncie rzeczy kanalią, trudno nie poczuć sympatii do tego antybohatera. Twardoch nakreślił udany portret człowieka, który owszem, nijak ma się do mitu żołnierza AK, ze swoim irytującym brakiem konsekwencji oraz z całą tą psychiczną szamotaniną, ale nie sposób traktować go jednoznacznie. Za sprawą ciągle czającej się za nim dekadenckiej depresji staje się bliższy i znacznie bardziej prawdopodobny niż czarno-biały bohater z podręczników historii. Jak na prawdziwą literaturę przystało, takiej postaci broni już nie pisarz, ale sam czytelnik.
Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.162.1-3.

„Ciemno, prawie noc”
Joanna Bator
Warszawa: „W.A.B.”, 2013.

NAGRODA LITERACKA NIKE 2013

Reporterka Alicja Tabor wraca do Wałbrzycha, miasta swojego dzieciństwa. Osiada w pustym poniemieckim domu, z którego przed laty wyruszyła w świat. Dowiaduje się, że od kilku miesięcy w Wałbrzychu znikają dzieci, a mieszkańcy zachowują się dziwnie. Rośnie niezadowolenie, częstsze są akty przemocy wobec zwierząt. W końcu pojawia się prorok, Jan Kołek, do którego w biedaszybie przemówiła wałbrzyska Matka Boska Bolesna. Po jego śmierci grupa zbuntowanych obywateli gromadzi się wokół samozwańczego „syna", Jerzego Łabędzia. Alicja ma zrobić reportaż o zaginionej trójce dzieci, ale jej powrót do Wałbrzycha jest także powrotem do dramatów własnej rodziny: śmierci rodziców, samobójstwa pięknej starszej siostry zafascynowanej wałbrzyską legendą księżnej Daisy i zamku Książ. Wyjaśnianiu tajemnicy Andżeliki, Patryka i Kalinki towarzyszy odkrywanie tajemnic z przeszłości Alicji. W swojej najnowszej książce Joanna Bator nawiązuje do konwencji powieści gotyckiej. Nie po to jednak, by bawić czytelnika. W tym, co niesamowite, często ukryta jest prawda o nas, której na co dzień nie chcemy pamiętać.

Książka dostępna w Wypożyczalni Literatury Beletrystycznej pod sygnaturą 821.162.1-3.

„Malowany ptak”
Jerzy Kosiński
Warszawa: Albatros, 2011.

Wstrząsający debiut powieściowy Kosińskiego, zawierający wątki autobiograficzne, to jedna z najgłośniejszych książek ostatniego półwiecza, która przyniosła autorowi sławę, uznanie oraz miejsce w panteonie wybitnych pisarzy XX wieku. Utrzymana w konwencji surrealistycznej parabola ludzkiego losu, naturalistyczne studium barbarzyństwa i przemocy, wizja świata wynaturzonego przez wojnę. Bohaterem „Malowanego ptaka” jest kilkuletni żydowski chłopiec, który w pierwszych tygodniach II wojny światowej trafia do zapadłej wioski na Kresach Wschodnich i ściąga na siebie prześladowania prymitywnych, zabobonnych chłopów. Bity i torturowany tuła się po okolicznych lasach i wsiach, będąc świadkiem wciąż nowych okrucieństw i zbrodni. W końcu zło, z którym się styka, staje się jego udziałem.
W latach 60. powieści przyczepiono etykietkę „antypolska”; w efekcie pierwsze wydanie w ojczystym języku pisarza ukazało się dopiero 24 lata po światowej premierze i wcześniejszej publikacji w 20 językach.

Książka dostępna w Wypożyczalni Literatury Beletrystycznej pod sygnaturą 821.111(73)-3.

„Pięćdziesiąt twarzy Greya”

E. L. James
Katowice: „Sonia Draga”, 2012.

Pod pseudonimem E. L. James ukrywa się była producentka telewizji BBC Erika Leonard. Początkowo zamieszczała swoją twórczość na blogu fanów sagi o wampirach - miała to być kontynuacja losów bohaterów "Zmierzchu". Jej wpisy zostały jednak usunięte, jako zbyt pornograficzne. Wydawnictwo, które odważyło się opublikować książkę Leonard, nie spodziewało się takiego sukcesu i burzy medialnej. Niedawno w bitwie o zekranizowanie "Pięćdziesięciu twarzy Greya" brały udział największe wytwórnie filmowe. Krucjatę przeciwko powieści rozpoczęli już niektórzy duchowni. Autorka jeszcze podgrzewa atmosferę, mówiąc w wywiadach, że w "Pięćdziesięciu twarzach Greya" opisała tylko swoje fantazje erotyczne.Smagnięcia pejczem, skórzane pasy krępujące ręce, podniecające ukąszenia... Za posiadanie książki markiza de Sade groziło kiedyś więzienie. Czasy się zmieniły, "Pięćdziesiąt twarzy Greya" E. L. James możemy dziś kupić bez takich konsekwencji. W USA w ciągu trzech pierwszych miesięcy powieść sprzedała się w liczbie 20 milionów egzemplarzy!
Treść banalna: niewinna studentka literatury i przystojny, zamożny biznesmen, który może wydawać się spełnieniem marzeń. Uległa i naiwna dziewczyna, i wprowadzający ją w tajniki perwersyjnego seksu dojrzały mężczyzna. Demoniczne pożądanie i wielka fascynująca tajemnica. Czy w "Pięćdziesięciu twarzach Greya" odnajdziemy też własne skrywane fantazje? Może tak, a może mamy trochę większe wymagania, chociażby intelektualne.Reklama głosi: „Niezwykły sukces damskiego porno inspirowanego cyklem "Zmierzch"! "Pięćdziesiąt twarzy Greya" to powieść, która odmieniła życie seksualne milionów kobiet!” Tak naprawdę to słaba powieść o naiwnej fabule, jednakże niezwykle pożądana przez spragnione uczuć Czytelniczki.

Książka dostępna w Wypożyczalni Literatury Beletrystycznej pod sygnaturą 821.111-3.

„Incal”
scen. Alexandro Jodorowsky ; rys. Moebius
Warszawa : Egmont Polska, cop. 2006.

„Incal” – legendarny cykl francuskiego komiksu, który przyniósł światową sławę dwóm twórcom tego gatunku – Alexandro Jodorowsky’emu i Moebiusowi. Pierwsze polskie wydanie „Incala” obejmujące wszystkie sześć części edycji oryginalnej (wyd. 1981-2003) zostało opublikowane przez wydawnictwo Egmont Polska w serii Mistrzowie Komiksu. Daleka przyszłość, monstrualne Miasto-Szyb należące do imperium galaktyki ludzi. W ręce prywatnego detektywa, Johna Difoola, przypadkowo wpada tajemniczy artefakt zwany Incalem. Szybko okazuje się, że ten mały przedmiot ma kolosalne znaczenie dla przyszłości całego kosmosu. Dlatego do walki o Incala przystępują siły imperialne, rebelianci spod znaku Amok-u, mutanci z wnętrza ziemi, wyzbyci ludzkich uczuć Technokapłani, ostatni z rodu Metabaronów, a nawet Bergowie – papugokształtni przybysze z najdalszych krańców wszechświata. W centrum całej tej apokaliptycznej zawieruchy tkwi zapijaczony, strachliwy i egocentryczny John Difool. Zdaje się, że jakieś wyższe siły wyznaczyły mu do odegrania niezwykłą i trudną rolę…
Wcześniejsze dzieje Johna Difoola zostały przedstawione w cyklu „Przed Incalem”. Inne cykle powiązane z serią „Incal”, będące również w posiadaniu Biblioteki to: „Kasta Metabaronów”, „Technokapłani”.
Chilijski pisarz, poeta, reżyser kultowych filmów – jego wizytówka jest zbyt mała, aby pomieścić wszystkie wykonywane przez niego zawody i otrzymane nagrody – Alexandro Jodorowsky jest również znanym autorem komiksów zahaczających o science-fiction („Incal”, „Megalex”, „Technokapłani”) i fantastykę („Alef Thau”, „Biały Lama”), a nawet western („Bouncer”). Pisał dla największych: Moebius, Boucq, Gimenez jednocześnie odkrywając i wspierając nowe talenty, takie jak: Janjetov, Bess, Beltran, czy Durandur. Alexandro Jodorowsky, zrywając z klasycznymi zasadami komiksu nagiął ten gatunek do potrzeb swej bujnej wyobraźni wprowadzając do pisanych przez siebie serii wymiar powieściowy i poetycki, którego duchowe światło penetruje najmroczniejsze zakamarki ludzkiej duszy.
Komiksy dostępne w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 82-91.

„Kieszonkowy atlas kobiet”
Sylwia Chutnik
Kraków: Korporacja Ha!Art, 2008.

Debiutancka książka Sylwii Chutnik nagrodzona Paszportem Polityki za rok 2008 w kategorii Literatura.
Życie w kamienicy przy ulicy Opaczewskiej w Warszawie zdaje się płynąć powolnym rytmem. Nic nie zwiastuje katastrofy. Bohaterki książki – Czarna Mańka, pani Maria, paniopan Marian i Marysia – uwikłane w narzucone życiowe role społeczne otwierają nam drzwi swoich mieszkań. „Kieszonkowy atlas kobiet” to współczesna legenda miejska z wątkiem kryminalnym.
Jest to opowieść o kobietach wykluczonych: staruszce, zbuntowanej dziewczynce, osobie trans, kloszardce i alkoholiczce. To zamierzony chwyt autorki, służący opisaniu stereotypów i ról społecznych. Bohaterowie powieści wypadają ze środowiskowej konwencji i spotykają się z marginalizacją, ostracyzmem, nienawiścią, niezrozumieniem. Nie jest to jednak publicystyka ani literatura faktu; opisany przez Chutnik świat jest barwny, niesamowity, czasem zupełnie baśniowy – za sprawą fantazjujących bohaterów. „Kieszonkowy atlas kobiet” bawi się naszymi schematami myślenia o ludziach. Uczy współczucia, podważa pojęcie normy. Ale przede wszystkim opowiada – zupełnie sprawnie, wzruszająco, ciekawie – współczesne wielkomiejskie legendy, romantyczne baśnie na opak, w których czuć ducha piosenek Maleńczuka i zapach zapyziałych podwórek. Chutnik jest doskonałą obserwatorką, ma poczucie humoru i słuch językowy – dzięki czemu debiut udał się jej znakomicie.

Sylwia Chutnik (ur.1979) w Warszawie. Kulturoznawczyni i absolwentka Gender Studies. Działaczka społeczna. Prowadzi Fundację MaMa, zajmującą się prawami matek w Polsce. Jest członkinią Porozumienia Kobiet i przewodniczką miejską po Warszawie, oprowadzającą po autorskich trasach śladami wybitnych kobiet.
Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.162.1-3.

„Handlarze czasem”
Tomasz Jachimek
Warszawa: Świat Książki, 2010

Czas to w dzisiejszym, zagonionym świecie, rzecz bezcenna. Co by się stało, gdybyśmy mogli nim dowolnie dysponować? Mało tego: gdybyśmy na czasie mogli robić interesy? Taką możliwość przynosi niezwykły wynalazek szalonego wuja Franciszka: maszyna do kupna i sprzedaży czasu. Dzięki niej ci, którzy mają go za dużo, mogą go sprzedać tym, którzy mają go za mało! Wynalazek rewolucjonizuje świat, chcą korzystać z niego wszyscy, biznesmeni i bezrobotni, pracowici i leniwi, starzy i młodzi. Wystarczy, że dwie osoby wejdą na chwilę do czarodziejskiej skrzyni-trumny, by odmienić swój los... Ale – czy na lepsze?
Błyskotliwie i z humorem Jachimek opowiada historię kilkorga ludzi, których życie zmienia się za sprawą cudownej maszyny. Są wśród nich: Rafał Poranek, „agresywny wilczek nowoczesnej bankowości”, który kupuje czas, by przeżyć pięćsetdwudziestoośmiogodzinny dzień pracy; niejaki Grzesiu, leniwy syn milionera, uznający jedynie „spanie, jedzenie i robienie sobie dobrze”; pewna emerytka, specjalistka od oszczędzania oraz Paula, blond-królowa dyskotek i jej facet, gangster Praszczur.
Wynalazek wuja Franciszka zmienia też nie do poznania oblicze jego rodziny: matki, siostry, szwagra i ich dzieci-bliźniaków, które w przyszłości stworzą gigantyczną korporację, handlującą czasem i pozbędą się samego autora pomysłu, czyli swego wuja. Na przykładzie tej rodziny Jachimek ironicznie kreśli obraz rodzimego small-biznesu, przeistaczającego się w wielkie przedsiębiorstwo.
Opisane tyleż celnie, co zabawnie, „typy”, jakie zna każdy z nas i komiczne sytuacje, wywołane przez życiowe zmiany, nagłe możliwości i spełnienie marzeń, to jedna warstwa powieści. Druga jest ogólniejsza i przypomina, że ludzkie życie ma sens wyłącznie dzięki walce z przeciwnościami, bo wynalazek wuja Franciszka wyprowadzi naszych bohaterów na manowce... Świat, w którym „choćby człowiek mocno się starał, to i tak nie znalazłby powodów do narzekań” to jedynie trwanie „w stanie ewidentnej, choć bezdyskusyjnie szczęśliwej nudy.”

Tomasz Jachimek (ur.1973) Ukończył dziennikarstwo na UW; od kilku lat zajmuje się działalnością kabaretowo-satyryczną. Jest dwukrotnym zwycięzcą Przeglądu Kabaretów PAKA w Krakowie oraz laureatem kilkudziesięciu innych nagród na scenach kabaretowych w całej Polsce. Stale współpracuje z telewizją TVN 24 (w programie „Szkło kontaktowe”) i radiową Trójką.
W 2002 roku wygrał ogólnopolski konkurs na esej zorganizowany przez Wydawnictwo Sens i Tygodnik „Polityka”.
„Handlarze czasem” to jego pierwsza próba powieściowa.
Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.162.1-3.

„Wybór wierszy”
Guillaume Apollinaire
Warszawa: „Świat Książki”, 2010

Antologia wierszy posłuży, jako wspaniałe uzupełnienie głośnej powieści biograficznej Julii Hartwig. Tom poezji jednego z najsłynniejszych poetów XX wieku, zawiera m.in. cykle: „Zwierzyniec albo świta Orfeusza”, „Alkohole” i „Kaligramy”.
W cyklu „Alkohole” znalazła się m.in. „Piosenka niekochanego”, napisana po nieszczęśliwej namiętności do angielskiej guwernantki Annie Playden, która uciekła przed Apollinairem aż do Ameryki. Wychowana w purytańskich zasadach, powściągliwa i nieco chłodna panna nie dała się porwać paryskiemu rozpustnikowi, którego wiersze ledwie mogła zrozumieć. Poemat „Sfera” przeniknięty bólem odrzucenia i szumiący gwarem nowoczesnych miast, napisany został po rozstaniu z Marie Laurencin, malarce o kocich oczach. Pełna wdzięku, lecz kapryśna Marie, łączyła nawyki dobrze wychowanej panienki ze skłonnością do sztubackich wybryków. Obok nich pojawiają się także utwory lekkie jak „Most Mirabeau”, który do dziś śpiewają francuscy bardowie. Apollinaire rezygnuje z interpunkcji, a wiersz wolny przeplata z rymem. Trudno się dziwić, że poetę będą podziwiali surrealiści. W kolejnym cyklu pojawiają się „Kaligramy” – wiersze przybierające kształt przedmiotów, o których jest w nich mowa. Ale najważniejsza w tej książce jest miłość i wojna, opisana z całą jej grozą, udręką życia w okopach. Apollinaire szukał także wyrazu dla przyspieszonego rytmu nowoczesnego świata, w który wkraczała technika, fotografia, film. Jak pisze Hartwig w posłowiu do wyboru jego wierszy, Apollinaire „przewiduje powstanie wielu wynalazków: radia, nawet telewizji, a kto wie, czy nie komputerów, kiedy wzdycha: «Gdyby maszyny zgodnie z czasem / wzięły się wreszcie do myślenia»”. Do wielokrotnego czytania, w wybitnych tłumaczeniach mistrzów słowa: wspomnianej już biografki poety Julii Hartwig, Adama Ważyka, Artura Międzyrzeckiego czy Juliana Rogozińskiego.
Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 82-1.

„Samotny mężczyzna”
Christopher Isherwood
Warszawa: Zwierciadło, 2011

Jeden dzień z życia George’a, wykładowcy uniwersyteckiego po pięćdziesiątce, który nie może pogodzić się z utratą swojej wielkiej miłości. George jest Anglikiem i homoseksualistą mieszkającym w otoczeniu przykładnych amerykańskich rodzin. Pozostawiony w obliczu utraty najbliższej osoby rozmyśla o przeszłości, literaturze, polityce i śmierci.To uniwersalna opowieść o godzeniu się z samotnością, którą każdy z nas po części odczuwa, i o wielkim znaczeniu życia tu i teraz. O tym, jak ważne jest zrozumienie, że małe sprawy są tak naprawdę najistotniejsze.
Dla osób chętnych do refleksji.
Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.111-3.

„Na południe od Broad”
Pat Conroy
Warszawa: Albatros, 2010

Pat Conroy to jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy amerykańskich. W 1972 roku opublikował swoją pierwszą książkę „The Water Is Wide”, wyróżnioną nagrodą humanitarną przez National Education Association. W dorobku literackim ma dziewięć tytułów, z których najgłośniejsze to: „Wielki Santini”, „Władcy dyscypliny”, „Książę przypływów”, „Muzyka plaży” i „Na południe od Broad”.
Narratorem książki jest Leo King, syn nauczyciela przedmiotów ścisłych i znawczyni prozy Joyce’a, który po samobójczej śmierci brata spędził jakiś czas w zakładzie psychiatrycznym. Pewnego dnia poznaje kilkoro rówieśników – młodych ludzi zróżnicowanych pod względem statusu społecznego, materialnego i na swój sposób okaleczonych. Jest wśród nich para sierot, para bliźniaków (chłopiec i dziewczyna) molestowanych przez ojca, jeden z pierwszych czarnoskórych, który uczęszczał do szkoły publicznej i arystokratyczne rodzeństwo. Losy całej grupy splotą się ze sobą w nierozerwalny sposób. Przyjaźń ta zostanie poddana wielkiej próbie, kiedy Charleston nawiedzi straszliwy huragan, a umierający na AIDS przyjaciel, będzie potrzebował pomocy…
Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.111(73)-3.

„Aleja Niepodległości”
Krzysztof Varga
Wołowiec: „Czarne”, 2010

Kolejna książka Krzysztofa Vargi zwraca na siebie szczególną uwagę z kilku, zasadniczych powodów. Andrzej Stasiuk powiedział o niej: "Straszna to i zarazem bardzo śmieszna książka. Melancholijna i bezlitosna. Zostaje chichot i spalona ziemia. Ogień trawi Warszawę, warszawkę, młodość, złudzenia, trzydzieści, czterdzieści lat, wszystko, i zostaje to, co naprawdę nas czeka: osamotnienie już na zawsze i do końca". Tym razem autor zabiera nas w podróż po Warszawie (w "Gulaszu z Turula" przybliżył nam Węgry, a teraz znów powraca w rodzime strony). Akcja rozpoczyna się w latach 80. XX wieku, a zatem czas i miejsce akcji już nasuwają nam pewne sugestie, co do treści lektury.
Zgadza się. Będzie trochę o życiu, trochę o smutku, przyjaźni i niespełnionych ambicjach (także o tych spełnionych). Głównymi bohaterami są Krystian Apostola i Jakub Fidelis. Cofając się do lat młodości wspominają naukę w liceum św. Augustyna, taneczne zabawy. Ich drogi rozchodzą się jednak po maturze (tak bywa). Jakub robi medialno – taneczną karierę, a Krystian zostaje nieznanym, niespełnionym artystą (mówiąc prościej – menelem z Mokotowa). Dla podkreślenia jego małości, autor postanawia uśmiercić go już na początku swojej książki, bo to, co dla bohatera było istotne już się wydarzyło. Cofamy się, zatem do lat.80., by zobaczyć stolicę brzydką, brudną, ale pełną ludzi marzących o lepszym życiu.
"Aleja Niepodległości" to godny uwagi przykład powieści środowiskowej. Zmuszająca do refleksji i przemyśleń książka może z całą pewnością intrygować. Melancholijna przypowieść o warszawskim Everymanie powinna znaleźć uznanie w oczach wielu czytelników.
Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.162.1-3.

„Fabryka muchołapek”
Andrzej Bart
Warszawa: W.A.B., 2008

Pisarz, w którym rozpoznać możemy samego Barta, dostaje propozycję zrelacjonowania utajnionego procesu. Dopiero, gdy ją przyjmie, dowie się, że sądzona będzie jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci dwudziestego wieku, Chaim Mordechaj Rumkowski. Przed wojną był on agentem ubezpieczeniowym i dyrektorem sierocińca, syjonistą, zaś w czasie wojny szefem łódzkiego Judenratu, upajającym się daną od Niemców władzą nad mieszkańcami getta. To on ustalił z Niemcami, żeby odebrać rodzicom dzieci poniżej dziesiątego roku życia i wysłać je do gazu, po to by (jak argumentował) ocalić pozostałych. Jednak przy swojej despotyczności, Rumkowski potrafił dobrze zarządzać gettem. Zmuszając więźniów żydowskiego pochodzenia do pracy na rzecz Trzeciej Rzeszy, przyczynił się do opóźnienia eksterminacji łódzkiego getta, z którego uratowało się wielu Żydów. Legenda głosi, że zarządca łódzkiego getta wjechał do Auschwitz salonką, został z atencją oprowadzony przez żydowskich więźniów po obozie, a potem żywcem wrzucony do pieca.Fabułę powieści wypełnia proces sądowy, w którym oskarżonym jest Rumkowski, a obrońcą, prokuratorem i świadkami mieszkańcy getta, którzy w większości nie przeżyli wojny. W procesie zeznają między innymi Janusz Korczak i amerykańska pisarka Hannah Arendt. Pisarz stworzył tu po części realistyczny, po części oniryczny obraz rzeczywistości. Sam proces, który nigdy nie miał miejsca, przedstawiony jest z kilku różnych perspektyw – raz przyglądamy mu się oczyma narratora, innym razem widzimy go oczyma żony Rumkowskiego lub oczyma Marka, chłopca przygarniętego przez Chaima. Rozprawa sądowa toczy się w osobliwym domu, który opuszczać może jedynie narrator. Z czego, gdy tylko przytrafi się okazja, skorzysta i zabierze Dorę, piękną Żydówkę z Pragi, na spacer po współczesnej Łodzi, kreśląc przy okazji barwny obraz miasta, które, wydaje się, nadal żyje w cieniu niegdysiejszego getta.

„Czteroletnia filozofka”
Anna Nasiłowska
Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2004

„Czteroletnia filozofka” jest próbą spojrzenia na świat oczami dziecka.
Autorka, która jest pisarką, krytykiem literackim i redaktorem skomponowała tekst składający się z zapisów rozmów z córką, dziennika oraz opowiadań.
Książka skłania do uśmiechu, kiedy czyta się spostrzeżenia dziewczynki (np. O! Jaka pogoda! Już kwiecień a pada śnieg! Oj niedobrze. To znaczy że wiosna już nie żyje!) oraz do zastanowienia, gdzie w dorosłym człowieku zagubiła się wrażliwość i wyobraźnia dziecka. Mały człowiek posiada zdolność dokonywania śmiałych uogólnień i stawiania odważnych pytań.
Jak twierdzi autorka „odwaga i wyobraźnia nie zostały jeszcze urobione przez przyzwyczajenia, tysięczne reguły życia społecznego i językowe stereotypy.”
Nasiłowska zadaje pytanie czy zgoda na poruszanie się tylko przetartymi szlakami jest ceną jaką dorosły musi zapłacić za swoje przystosowanie i względną życiową wygodę.
Opowieść o poetyckim świecie dziecka, które zadaje filozoficzne pytania.
Świetna lektura szczególnie dla rodziców.
Książka jest dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej pod sygnaturą 821.162.1-3.

„Zeszyty don Rigoberta”
Mario Vargas Llosa
Kraków: Znak, 2010

Szarmancki świntuch Rigoberto, jego zmysłowa żona Lukrecja i mały manipulant Fonsito, bohaterowie skandalizującej Pochwały macochy, wracają w wielkim stylu. Gdy Fonsito, pasierb doni Lukrecji, posuwa się o krok za daleko i uwodzi macochę, małżonkowie się rozstają. Gniew mija jednak szybko, a pozostaje tęsknota, namiętność i erotyzm. Widząc, jak rozdzieleni kochankowie męczą się i szamoczą z własnym sumieniem, mały Fonsito przystępuje do akcji. Rozpoczyna serię intryg, by doprowadzić do pojednania. Vargas Llosa nie spuszcza z tonu: zalewa czytelnika strumieniem zmysłowości i fantazji, każąc się domyślać, ile z jego historii jest prawdą, a ile erotycznym marzeniem. Bohaterowie kuszą się i uwodzą, prowadzą gierki i fantazjują, bez pruderii i z humorem opowiadając o swoich seksualnych przygodach - czy może tylko namiętnych marzeniach? Autor każe nam od nowa przemyśleć to, co uważamy za miłość, seks i fantazję.
Mistrzowska eksploracja otchłani erotycznych pragnień. „Review of Contemporary Fiction" Książka Maria Vargasa Llosy byłaby powieścią pornograficzną, gdyby nie napisał jej z takim artyzmem. „The New York Times Book Review"
Niezwykle uwodzicielska proza. (…) Powieść peruwiańskiego pisarza jest komiczna, erotyczna, pedantyczna i tajemnicza - nigdy zaś nudna. „San Francisco Chronicle"
Książka dostępna w Wypożyczalni Beletrystycznej, I piętro, p. 117 pod sygnaturą 821.134.2(7/8)-3 oraz w Placówkach Filialnych:
PF 1, PF 6, PF 11, PF 12, PF 22, PF 23, sygn. 821.134.2(7/8)-3
PF 4, sygn. 821.134.2(85)-3
PF 20, sygn. 82-3
PF 21, sygn. 821.134.2-3